Andvinaja Veronèisa

Da Wikipedia.
Vos an lenga piemontèisa
Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

L'Andvinaja Veronèisa a l'é un cit test scrit an brova a na bërgamin-a, mes an romanz e mes an Latin, ch'a l'é belfé ch'a sia dël prinsipi dël sécol ch'a fa IX. A l'era motobin popolar ant ël medioev e a l'é restà fin al dì d'ancheuj ant le culture popolar. Trovà da Schiapparelli dël 1924 a l'é stait considerà për vàire temp ël prim document scrit an lenga italian-a, posission ch'a l'é peui staita abandonà.

Test[modìfica | modifiché la sorgiss]

Se pareba boves
alba pratalia araba
albo versorio teneba
negro semen seminaba

ch'a veul dì dal pì al manch:

A mnava na cobia ëd beu
e a l'arava dij camp bianch
ën tnisend n'erpi bianch
a sëmnava dlë smens nèir

Spiegon e orìgin dl'Andvinaja[modìfica | modifiché la sorgiss]

Sust: as parla dij doj dì dlë scritor, ëd soa piuma bianca ch'a la scriv ant sla bërgamin-a bianca ën lassand giù dl'anciòstr nèir.

Ël document a resta dël tard sécol ch'a fa VIII ò dël prim ch'a fa IX. Dapress a l'ha na cita orassion an latin: gratias tibi agimus omnip(oten)s sempiterne d(eu)s. Ste rime a son ëscrivùe ant sël còdes LXXXIX (89) dla Biblioteca Capitolar ëd Veron-a. La bërgamin-a, trovà da Schiapparelli dël 1924 a l'é n'orassion mosaràbica dla Gesia spagneula, visadì un document scrit an romanz an Ëspagna ant n'àrea anfluensà da la cultura moresca, e a l'é belfé ch'a riva da 'nt j'anviron ëd Toledo. A sarìa peui staita ëmnà a Càliari e d'ambelelì a Pisa anans dë rivé al Capìtol ëd Veron-a.