Calcagn (famija turinèisa)

Da Wikipedia.
Vos an lenga piemontèisa
Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

Ij Calcagn a son un-a dle famije amportante[1] dla Comun-a 'd Turin dij prim temp medioevaj. La forma latin-a dël cognòm ch'as treuva ant ij papé medioevaj a l'é Calcanei de Taurino, ant le publicassion stòriche an italian a son për sòlit butà coma Calcagno, al singolar. La midema forma italianisà ëd cognòm a l'é restà ant j'anàgrafe dël Piemont fin-a al dì d'ancheuj.

Prime marche[modìfica | modifiché la sorgiss]

La prima atestassion a l'é cola ëd Ribald Calcagn, dël 1169. Ribald a-j fa da testimòni a al vësco Carl che a l'arsèiv na donassion. Dël 1164 un Melior Calcagn a fa da testimòni a n'at ëd l'Abbassìa ëd San Solutor.

La costrussion dël patrimòni[modìfica | modifiché la sorgiss]

A smija che a l'avèisso n'anliura motobin fòrta con l'Ospidal ëd San Giaco, che dël 1192 a aceta la vocassion ëd na fija ëd Melior. Con l'ocasion ij doi fradej Ubèrt e Macagnon Calcagn a-j fan cadò a l'ospidal ëd tut lòn ch'a l'han dadlà da Stura. A la donassion a dan consens ëdcò dj'àutri Calcagn, che a l'é belfé ch'a fusso sò cusin.

Pròpi sta branca ëd cusin a smija esse stàita cola pì fòrta. Dël 1193 Giaco Calcagn a l'é cónsol magior dla Comun-a e dël 1196 a fà arbitragi antra jë sgnor ëd Piossach e 'l Priorà ëd Rivalta. Dël 1197 Borel Calcagn a ven dit vassal dël vësco, e già dal '94 a fasìa da testimòni a dj'at vëscovij. N'àutr Ribald dë sta branca-sì dël 1200 a sarà elegiù ant la Credensa turinèisa.

Arferiment[modìfica | modifiché la sorgiss]

  1. Bordone, Renato (1997). Storia di Torino, volum I. Turin: Giulio Einaudi Editore. ISBN 88-06-14258-5.