Carlo Cattaneo (matemàtich)

Da Wikipedia.
Vos an lenga piemontèisa
Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

Matemàtich.
Carlo Cattaneo a l'era nà a San Giòrs Piasentin ai 31 d'otóber dël 1911 e a a l'é mòrt a Roma ai 7 ëd mars dël 1979.

A l'avìa fàit a Roma jë studi clàssich e l'università, an laoreandse an angegnerìa dël 1934 e an matemàtica dël 1936. Sò relator a l'era Tullio Levi-Civita. Antra j'àutri magìster a l'ha avù Enrico Bompiani, Guido Castelnuovo, Enrico Fermi, Mauro Picone, Francesco Severi e Antonio Signorini, dont a l'era gropà an manera particolar.
Ël giovo Cattaneo a l'é stàit anviarà a l'arserca da Levi-Civita.

Dël 1938 Cattaneo a l'é stàit assistent ëd Mecànica rassional e dël 1939 a l'era ancarià dl'ansegnament ëd Fìsica matemàtica, ch'a l'ha goernà sensa anterussion fin-a al 1949.
Ai 28 ëd fërvé dël 1949 a l'é stàit ciamà a la càtedra ëd Mecànica rassional a l'Università ëd Pisa.
Dël 1959 a l'é tornà a Roma për sucedje a Signorini ant l'ansegnament ëd Mecànica rassional, che Cattaneo a l'ha mantnù fin-a al 1975, cand a l'ha tramudà a la càtedra ëd Teorìe relativìstiche.

A l'era marià con Ida Gasparini, ëdcò chila matemàtica, e a l'ha avù sinch masnà: Maria Bice, Giulia Maria, Olga, Antonino e Gianluca.

Sò travaj[modìfica | modifiché la sorgiss]

Ël travaj sientìfich ëd Carlo Cattaneo a l'ha rësguardà vàire argoment ëd mecànica e ëd fìsica matemàtica; sò camp d'arserca preferì a l'é stàita la teorìa dla relatività, a la qual a l'ha dedicà ij vint agn dal 1958 a soa mòrt.

A l'era mèmber dël Comità antërnassional an sla relatività general e la gravitassion dal 1962, sòcio dl'Academia nassional dij Linceo dal 1963, dl'Academia dle Siense ëd Turin e dl'Anstitù lombard ëd siense e litre.
A l'era dotor a onor dla facoltà ëd Siense dl'Università 'd Lille e mudaja d'òr dl'Academia dle Siense ëd Turin (premi Vallauri).

Euvre prinsipaj[modìfica | modifiché la sorgiss]

  • Esercizi di meccanica razionale (con I. Gasparini, 1942).
  • Lezioni di meccanica razionale (prima edission, Pisa, 1950).
  • Elementi di statica grafica (con G. Tedone, prima edission, Pisa, 1961).
  • Meccanica analitica (Roma, 1968).
  • Meccanica relativistica (Roma, 1973).
  • Meccanica razionale per fisici (Pisa, 1973).
  • Complementi di relatività (1978).