Discussion:Osta

Cerea a tuti! I buto ambelessì n'osservassion ch'a peul anteresse ëdcò d'àotre vos. I ciamo scusa se a l'é nen costa la pàgina giusta.
Da lòn ch'a më smija, la paròla piemontèisa pì genita për arferisse a na sità da na mira organisativa e burocràtica a l'é comun-a (e istess pr'ij sò derivà, tanme ca dla comun-a e via fòrt). I sai pro che vàire a deuvro ëdcò comun, che a l'é intrà ant l'usage e giumaj l'é nen na fota, ma ëd sigura a l'é n'italianism. Donca chi a veul a fa bin a dovrelo, ma se pròpe as veul ëstabilì na costuma miraco a l'é mej dovré le forme pì piemontèise. Istess për Osta - Aosta.
Si dle vire un a l'ha dij dùbit, as peul dovresse 'n prinsipi che a l'é nen infalìbil, ma a marcia soens: la lectio difficilior, che për nojàotri a veul dì che la pì part dle vire la forma pì genita a l'é cola pì lontan-a da l'italian.
E tant për contradì lòn ch'i l'hai pen-a dit: a më smija che la màchina ch'a cor ans la ferovìa a sìa ël treno; ël sust ëd tren, s'im në viso bin, a l'é na frisa diferent e a l'é gropà al concet d'anandié (buté an tren) o ëd tiré.
Mersì e grassie a tuti.

-- Borichèt --