Matìa (apòstol)

Da Wikipedia.
Vos an lenga piemontèisa
Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

L'apòstol Matìa a l'é massionà ant ël Neuv Testament mach ant ël lìber dj' At d'apòstoj (1,15-26) tanme col ch'a l'é stàit tirà a sòrt për rampiassé Giuda ël traditor e arconstituì ël colege dij dódes.
Ëd sigura a l'é stàit un ëd coj ch'a son andaje dapress a Gesù fin dal prinsipi ëd sò ministé pùblich, conforma ël criteri ëd sernia arciamà ant ël lìber dj'At. A l'é probàbil ch'a fèissa part ëd jë stantedoi dissìpoj dont a parla l'evangeli ëd Luch (10,1).

Rësguard soa mòrt i l'oma dj'anformassion divergente. Sconda ël gnòstich Eracleon, sità da Clement ëd Lissandria, a l'é mòrt ëd mòrt natural. Sconda Nicéfor (Stòria dla Cesa, II,40) a l'ha predicà e a l'ha patì ël suplissi an Etiòpia. D'àutri ancor a fortisso ch'a l'é stàit lapidà tanme nemis ëd la laj ëd Mosé apress avèj predicà a j'ebreo ëd Palestin-a.
Ant le piture a l'é soens arpresentà con na piòla. Conforma a na legenda a sarìa mòrt decapità da 'n soldà roman.

La divossion dij gnòstich[modìfica | modifiché la sorgiss]

As sa nen përchè, ma sò nòm a l'é stàit onorà ëd fasson particolar ant j'ambient gnòstich d'Egit, ch'a l'han atribuije la paternità ëd chèich ëscrit apòcrif, dont a son rivane dij tòch. A-i son fin-a d'At (apòcrif) ch'a lo rësguardo. Dël 1945, ant l'antica borgià ëd Khenoboskion ant l'Àut Egit, davzin a la cita sità ëd Nag Hammadi, a l'é stàita dëscoatà na biblioteca gnòstica anté ch'a-i era un cit test antitolà Lìber ëd Tomà: paròle segrete che ël Salvator a l'avrìa dit a Giuda Tomà e riferìe da Matìa.