Tomà II

	Vos an lenga piemontèisa
	Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

Tomà II ëd Savòja a l'era nassù anviron dël 1199. A l'era fieul ëd Tomà I e ëd Beatris ëd Gëneva e frel pì giovo ëd Medeo IV.
An mariand Gioana, contëssa d'Hainaut, a l'avìa otnù na gran disponibilità ëd mojen. Con costi a l'avìa procurasse drit e possediment ant ij pais davzin.

Tra chiel e sò frel Medeo a-i ës-ciòpa na rusa, ch'as pasia con l'atribussion a Tomà dël prinsipà ëd Piemont.
Dël 1248 Tomà, ch'a tnisìa l'ufissi ëd vicari amperial da Pavìa a j'Alp, a arsèiv an féod Turin, con ij sò pont e ij sò castej, Moncalé, Lans, Ivrèja.
An mariand an seconde nòsse Beatris Fiesch, novoda ëd Nossens IV, sostnù dal vësco 'd Roma Tomà as fa confirmé ël possediment ëd Turin e dle tère anté ch'a l'ha podù rintré mersì a l'amicissia ëd Federich II.

Dal 1253, a la mòrt ëd Medeo IV, a goerna lë stat an nòm ëd sò novod Bonifass.
Dël 1253 a conferma ël papé dle franchise ai sitadin d'Osta, an giontandje na neuva organisassion ëd la giustissia.

Tutun, Ast, Lissandria e ël Monfrà as mostro contrari a la dominassion ëd Turin da part dij Savòja, sbaruvà pr'ij sò anteresse comersaj.
Apress la dësfàita dij Savoja contra j'astësan a Montbrun (23 ëd novèmber 1255) ij turinèis, dont a l'era torna dësvijasse l'anvìa d'indipendensa, a pijo Tomà përzoné. Da part soa, j'astësan a j'ampon-o d'arnonsié a Moncalé, Cavoret, Montosseul.

Tomà a l'é tnù përzoné për tut ël 1256, findi ch'a arnonsia a la dominassion su Turin. A l'é consignà a j'astësan e a meuir ai 7 ëd fërvé dël 1259 a Le-z-Amaveulle pòch apress soa liberassion. A l'é stàit sotrà an na tomba monolìtica ant la catedral d'Osta. Ant ël còro ëd sa catedral a l'é goernà un monument funerari ëd Tomà II ch'a armonta al 1430 anviron.

Tomà II a l'ha avù tre fieuj: Tomà III cont ëd Piemont (mòrt dël 1282), Medeo V (ch'a sucedrà a sò barba Filip I) e Luis ëd Vaud.