Backgammon

Ël Backgammon a l'é un gieugh ëd tàula antich, giugà da doi partissipant, andoa che la stratégia e la fortuna as mës-cio për determiné ël vinsidor. A l'é caraterisà da na tàula con 24 pont (camre), 15 pedin-e për minca giugador, e l'usagi ëd dà për definì ij moviment.

Stòria

Le orìgin dël Backgammon a rivo da j'antiche civilisassion mesopotàmiche e persian-e, con dij gieugh simij atestà già 5.000 agn fa. Ël gieugh persian Nard a l'é considerà l'antecessor diret. Ant l'Euròpa medieval, ël Backgammon a l'é spantiasse con variant locaj, coma ël Tavola Reale an Italia. An Piemont, a l'é stàit documentà dël sécol XVIII ant ij sircoj nobiliar e ant le feste paisan-e, dovrà tant për passatemp che për competission.

Costrussion

La strutura dël Backgammon a comprend:

Na tàula dividùa an doi set ëd 12 càmre (24 an total), organisà an doi quadrant.
30 pedin-e (15 bianche e 15 nèire), bogià an base a j'arzultà dij dà.
Doi dà ëd ses face, për stabilì ij pass.
Un cub ëd rindobi (opsional), dovrà për aumenté la pòsta ant le partìe competitìve.

Le tàule tradissionaj piemontèise a j'ero soens an bòsch ëd nos o castagn, intajà a man. Cole moderne a peulo esse an plastica o metal.

Utilisassion

Ël Backgammon a l'é un gieugh ëd stratégia anté che ij giugador a deuvo:

Bogé soe pedin-e an vers la “ca” opòsta, basand-se sij nùmer dij dà.
Bloché j'aversari creand dij “blocagi” ëd pedin-e.
Ciapé le pedin-e solitarie dël rival (ciamà “mangé”), obligandlo a parte torna.

Ël but a l'é ëd porté tute le pedin-e fòra dla tàula prim che l'àutr giugador.

Técniche d'usagi

Ij giugador a deuvro vàire stratégie:

Blocagi: Creé linie ëd pedin-e për fermé l'aversari.
Distribussion ëd le pedin-e: Evité ëd lassé pedin-e sole, vulneràbij a j'atach.
Cub ëd rindobi: Gestì la pòsta për massimisé ij vantagi.
Evasion da la càmra d'aversari: Artorné le pedin-e “mangià” sensa perde temp.

Ant la tradission, as gieuga ëd sòlit con régole base, sensa cub ëd rindobi, për un gieugh pì rapid.