Luigi Gramegna

	Vos an lenga piemontèisa
	Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

Scritor an lenga italian-a.
Luigi Gramegna a l'era nassù a Borghlavzar ai 3 d'otóber dël 1846 e a l'é mòrt a Turin ai 29 ëd mars dël 1928.

A vint'agn a l'era sot-tenent, peui a l'é dventà colonel. Chità la cariera militar cand ch'a l'é mariasse, a l'era butasse a scrive. A l'é arnomà pr'ij sò romanz ëstòrich sël Piemont, ch'a l'ha scrivù durant trant'agn; ma a l'ha ëdcò publicà dij travaj ëd divulgassion ëd conomìa, polìtica e moral. Vàire soe conte a son surtìe su Cuor d'Oro.

Euvre prinsipaj

Progresso e bisogni (Turin, 1894)
Popolo e religione (Turin, 1895)
La strega
Il castello di Rouvres
La Sibilla del re
Occhio di gazzella
Il tesoriere del duca
Monsù Pingon
Il portarchibugio
Il barbiere di Sua Altezza
La speciaria di Sant'Eusebio
Corte gioconda
Bastian contrario (a conten ëdcò le conte La rocca di Zumaglia e I biscotti di Novara)
Epidemia d'amore
I dragoni azzurri
Il cicisbeo
Il Tre paletti
La bella Gigogin (a comprend le conte I due droghieri, Addio, mia bella, addio! e Fides)
Caratteri della monarchia e del popolo piemontese