Ëd San Dalmass (famija turinèisa)

Da Wikipedia.
Vos an lenga piemontèisa
Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

Coj ëd San Dalmass a son un-a dle famije amportante[1] dla Comun-a 'd Turin dij prim temp medioevaj. Sò nòm a ven da che a stavo tacà a la Gesia 'd San Dalmass, andova che a resto për vàire, a son anco' atestà ambelelì dël 1183. Ant le publicassion stòriche an italian a son për sòlit butà coma Di San Dalmazzo.

Prime marche[modìfica | modifiché la sorgiss]

Le prime atestassion dl'atività dla famija a son dël 1146, quand a travajavo ansema ai Dùdol. Soe màssime figure a son Guliem ëd San Dalmass e Anselm ëd San Dalmass, che a ven-o cónsoj magior dla Comun-a, ël prim 1170 e l'àutr dël 1176. N'àutr Gulielm e 'n Giaco as treuvo ant un at dla Comun-a dël 1193. Sempe stë scond Gulielm-sì a l'é censì antra ij sitadin turinèis dël 1200.

La costrussion dël patrimòni[modìfica | modifiché la sorgiss]

Ansema ai Becut, coj ëd San Dalmass a son un-a dle famije manch colegà al podej dël vësco ëd Turin. Coma ij Dùdol, an prinsipi a son motobin colegà a San Benedet. Peui as treuvo an dj'at dël 1164 ëd l'Ospidal ëd San Giaco, ansema ai Podisi. Dël 1202 Aimon ëd San Dalmass a pija na grangia a Stupinis da l'Abassìa dë Stafarda, grangia che peui dël 1209 la famija a tnirà ansema a cola dij Becut, che già a l'avìo fait l'arbitragi dl'at dël 1202.

Arferiment[modìfica | modifiché la sorgiss]

  1. Bordone, Renato (1997). Storia di Torino, volum I. Turin: Giulio Einaudi Editore. ISBN 88-06-14258-5.