Adolfo Mussafia
Adolfo Mussafia (an alman Adolf Mussafia), nassù a Spàlato ai 15 ëd fërvé dël 1835, a l'é stàit un lenghista, filòlogh e glotòlogh italian. A l'é mòrt a Firense ai 7 ëd giugn dël 1905.
Dël 1852 Mussafia a l'ha ancaminà jë studi dë Mzin-a a l'Università 'd Vien-a. A l'ariv a Vien-a a conossìa pa l'alman, ma già dël 1855 a l'era stait ciamà con l'incàrich ëd letor d'italian a l'Università.
Dël 1860 a l'era stait nominà professor strasordinari e dël 1867 professor ordinari.
Soa produssion sientìfica a l'é staita motobin rica.
A l'era stait elegiù a la Cambra Auta dl'Imper Austro-Ungàrich (Herrenhaus) e 'l 10 ëd luj dël 1883 soci dl'Academia dla Crusca.
Dël 1903 a l'era trasferisse a Firense, anté a l'é peui mòrt dël 1905.
Euvre
[modìfica | modifiché la sorgiss]- Italienische Sprachlehre, 1860 (2. ed., Wien, 1865; 5. ed., Wien, 1872
- Monumenti antichi di dialetti italiani, 1864
- Altfranzösische Gedichte aus venezianischen Handschriften, Wien, 1864
- Sul testo della Divina Commedia, 1865
- Darstellung der romagnolischen Mundart, Wien, 1871
- Beiträge zur Kunde der Nord-Italischen Mundarten im 15. Jahrhundert, 1873
- Mitteilungen aus romanischen Handschriften, 1884