Antòni Neyrot

Da Wikipedia.
Vos an lenga piemontèisa
Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

Antòni Neyrot a l'era nassù a Rìvole anviron dël 1423. Soa stòria a l'é contane da jë scrit ëd fra Costans ch'a l'é stàit testimòni ëd sò martiri.
Neyrot a l'era intrà al convent duminican San March ëd Firense, anté che dël 1448 a l'ha përnonsià soa profession religiosa.
Dòp dla pest dël 1448 a l'ha passà chèich agn an Sicilia. Antramentre ch'a rintrava ant ël continent an caravela, chiel e tut l'echipage a son ëstàit pijà përzoné dal corsar Nardo Hannequin, ch'a l'era al servissi dël bej ëd Tùnis, anté che Neyrot a l'é stàit ëmnà an caden-e.
Për l'antërvent d'un confrel, Neyrot a l'ha podù vive lìber e, dël 1459, a l'é convertisse a l'Islam, a l'é mariasse e a l'ha ancaminà a travajé a na tradussion dël Coran. Tutun, pì tard a l'é tornà al cristianésim, an arnovand ij vot e fortend torna soa artrovà. Për sòn ant ël 1460 a l'é stàit condanà a esse brusà.

Ai 24 d'ost dël 1469, Medeo IX a l'ha fàit tramudé sò còrp ant la cesa dij duminican ëd Rìvole (al di d'ancheuj colegià ëd Santa Marìa dla Stèila). Dël 1767, Clement XIII a n'ha aprovane la venerassion.