Beata Ludovica Albertoni

Da Wikipedia.
Vos an lenga piemontèisa
Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.
Beata Ludovica Albertoni, ëd Gian Lorenzo Bernini, 1671-1674, màrmol e giàsper, 188 centim, gesia ëd San Fransesch a Ripa, Roma

Beata Ludovica Albertoni Reveusa a l'é n'euvra 'd Gian Lorenzo Bernini dël 1674, guernà ant la gesia ëd San Francesco a Ripa a Roma.

Ludovica Albertoni a l'era na monia fransescan-a ch'a l'ha vivù a Roma dal 1474 al 1533, e a l'é stàita diciarà beata dël 1671 për soe esperiense 'd misticism, na dimension spiritual che la Cesa a l'ha considërà torna pi bin mach dal Sessent. Dl'istess ann la famija Altieri a l'ha decidù 'd dediché a chila-sì n'autar ant la capela privà an San Fransesch a Ripa: ël travaj a l'é stàit dàit a Bernini, che tra 'l rest a l'avìa già pi che stant'agn.

Ant la caplin-a dj'Altieri, st'euvra a dësvlupa 'l tema dla reverìa religiosa e dl'aluch con dle forme sempie e polide, com a l'era già stàit fàit an Santa Teresa Reveusa dël 1652. An st'euvra a sàuta fòra l'aspet religios ranforsà dle tarde euvre 'd Bernini; la figura dla beata a l'é dëstèisa an s'un lét con dle fin-e brodarìe ant ël màrmol, ch'a l'é modlà d'un-a manera franch nen sòlita an sl'àutar dla caplin-a.

Lë spassi dla caplin-a a l'é bin cit, ma Bernini a l'é bon l'istess ëd creé n'efet senogràfich com a l'avìa già fàit ant la caplin-a Cornaro. A drissa doi trames motobin ert ch'a formo lë sfond ëd lë spassi andoa as anseriss ël còfo dla beata. Ël trames dë sfond a l'é donca piassà pi andarera, parèj Bernini a peul stërmé doe cite fnestròte për drit, duverte pròpe anvers l'esterior, ch'a lasso che la lus a bëschiss la statua, e a la s-ciairiss e a la lassa s-ciairé ant la caplin-a mesa sombra. An efèt intranda da la navà prinsipal, tuta la caplin-a as presenta 'd bòt an blan, ant ël sombr, apopré top, s-ciancà mach daj raj dla dita fnestròta stërmà; l'idèja a l'é cola d'alvé la beata grassie a la strèita composission architetural.

Na tèila 'd Gioann Batista Gaulli a l'é piassà cme sfond ëd la statua d' Ludovica Albertoni, e le doe euvre a l'ha fàje espress për ch'as contrastrèisso tra 'd lor: nen mach për la diferensa 'd materiaj, ël màrmol bianch contra le tinte tope dla pitura, ma dcò lë s-cianch tra 'l socrol d'agitassion dla figura dëstèisa e la dlicà vision dël paradis ch'a l'é dlongh darera, tanme se 'l quàder a fuissa la vision che la beata la reva.