Vai al contenuto

Camillo Colli Lanzi

Da Wikipedia.
Vos an lenga piemontèisa
Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.


Camillo Colli Lanzi a l'era nassù a Tìvoli dël 1898, da mare cremonèisa, e, an gavand cheich cite gire a Roma, a l'ha vivù squase tuta la vita a Cremon-a, an dova a l'é mòrd dël 1969.

Le euvre stampà dël Colli Lanzi a son:

  • Maldicenze (1964);
  • Satire ... e no[1] (1964);
  • Epigrammi ed aforismi (1967);
  • Uomini, donne, bestie, burattini. Poesie in puro dialetto cremonese con prefazione di Mario Muner (dòp la mòrt1967).

La lenga dël Colli Lanzi a l'é definìa cremonèis ilustre.

La poesìa "Delusioòn" a l'é na dimostrassion ël dla padronansa dla lenga da part dël Colli Lanzi. L'inissi:

La Lina, segretaria del macéll,

che l'è zitéla coún dou bèj speroòn,
dal dé che la s'è acòrta che Tounéll
pariva che 'l ghe fèss el galavroòn, ...

—Delusioòn


Ant ël sonet "La Patria" ëd tut as parla, fòra via che ëd l'argoment dël tìtol. L'inissi:

Scoulta, poupà: mé n'ho sentiit parlaa

quàj volta de sfugiida, de scondoòn,
quasi de sfuus, ... ma senza doumandaa
diretamènt 'na qualche spiegazioòn.
...

—La Patria


Arferiment bibliogràfich për chi a veul fé dj'arserche pì ancreuse

[modìfica | modifiché la sorgiss]

Region Lombardìa - Antologia della poesia nelle lingue e nei dialetti lombardi

  1. Ed. Convivio Letterario, Milano 1964