|
Poeta , scritòr, critich literari, critich d'arte, giornalista e tradutòr an lenga fransèisa.
Charles Pierre Baudelaire a l'era nassù a Paris ël 9 d'avril dël 1821 e ambelelà a l'é mòrt ël 31 d'agost dël 1867. L'è un dij pì 'mportant poeta dël secol ch'a fa XIX, esponent dël simbolismo e antisipadòr dël Decadentismo . "Le fior dël mal", 'n franseis "Les fleurs du mal", la sua opera prinsipala, a l'è considerà 'n classich ëd la literatura franseisa e mondiala. 'L so pensiero l'a 'nfluensà vajre poeta après ëd chiel, i Poeta maudits, coma Paul Verlaine, Stephane Mallarmé, Arthur Rimbaud, jë scapijà italiàn, coma Arrigo Boito e Emilio Praga e lë scritòr Marcel Proust. Baudelaire a dourava droghe coma l'Oppio e a beivìa soens. Le soe euvre a l'ero considerà imorale përchè a parlavo ëd ribeliòn contra la nobiltà, critiche a la sosietà, arte, raport tra j'omo, emotività, amor e vita, e pì che d'autr dë Spleen, l'afàn ëd vivi. Propri chiel a ciamava la soa ideologia Modernism.
- Salon de 1845 (1845)
- Salon de 1846 (1846)
- La Fanfarlo (1847)
- Les fleurs du mal (1857)
Dlongh tacà con violensa da Le Figaro, ël lìber a l'é sequestrà pòchi di apress soa surtìa, sota l'acusa dë scarosità.
- Les paradis artificiels (1860)
- Réflexions sur Quelques-uns de mes Contemporains (1861)
- Le Peintre de la Vie Moderne (1863)
- Curiosités Esthétiques (1868)
- L'art romantique (1868)
- Le Spleen de Paris/Petits Poémes en Prose (1869)
- Oeuvres Posthumes et Correspondance Générale (1887-1907)
- Fusées (1897)
- Mon Coeur Mis à Nu (1897)
|
|
