Ciàu ciàu Maria Catlin-a a l'é na monfrin-a (dvòte a ven pròpi ciamà mach parèj), a l'é un-a dle canson popolar pì conossùe 'n Piemont e nen mach.
As bala 'n sercc, an tante variant diferente.
Për vàire temp a l'é stàita (sensa paròle) la sigla dij notissiari radio regionaj piemontèis ëd la RAI.
As treuva 'dcò n'àuta version ant ël lìber Canti popolari del Piemonte 'd Costantino Nigra antitolà La corrente.
"Òh ciàu ciàu Marìa Catlin-a dom-je dom-je na siassà"
"Òhi sì, sì, ch'i-j la darìa l'hai lassà lë siass a ca!"
Ris e còj e tajarin, vardé 'n pòch com a balo bin
A balo mej le paisanòte che le tòte ëd Turin.
- Òh bondì, bondì, bondì,
- 'ncora na vòlta, 'ncora na vòlta
- òh bondì, bondì, bondì,
- 'ncora na vòta e peui pa pì!
- Ëncora na vòlta sot a la pòrta
- 'ncora na vira sota la riva
- òh bondì, bondì, bondì,
- 'ncora na vòta e peui pa pì!
Còsa 't fas Marìa Catlin-a lì setà an sël taboret?
Da 'nt na man la vantajin-a e da 'nt l'àutra 'l fassolet?
Pijé na giòia ch ve pias, deje man, tirela 'n brass
la corenta a l'è pì bela e peui ta-de-ri-de-rà
Për dansé la monfërin-a j’é rivaje n’ufissial,
l’ha ciapà Marìa Catlin-a l’ha portala ‘n mes al bal.
"Fate ‘n là, ti paisan, passo mi col guardanfant,
feme mach un bel inchin che mi ‘v fasso ‘n bel basin."
|
|