De pictura
Vos an lenga piemontèisa | |
Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì. |
Ël De pictura (an piemontèis "An sla Pitura", an fiorentin Sulla Pittura) l'é 'n tratà an sla pitura scrivù da Leon Battista Alberti, dnans, dël 1435, an volgar fiorentin, an dedicandlo a Filippo Brunelleschi. Apress a l'ha scrivùlo an latin. An costa redassion a l'ha giontà d'àutri pensé e 'd coression dij boro, e a l'ha s-ciairì vàire ròbe, an rampiassand ij nòm e ij términ. A l'é stàita la prima euvra ëd na trilogìa 'd tratà an sj'art "magior" ch'a l'han avù 'n largh spantiament ant l'ambient umanìstich, rivanda a esse trèi test fondamentaj dl'Arnassensa. J'àutri doi a son ël De re aedificatoria (an sl'architetura, 1454) e 'l De statua (an sla scultura, con na datassion incerta, forse dël 1462). L'euvra a l'ha avù 'n sùit pùblich ant ël setor dla pràtica 'd pitura arnassenta, combin ch'a l'avìa 'n bon valor didàtich. La version volgar a l'é restà bastansa dësmentià fin-a quand ch'a l'é stàita torna edità dël 1847. La version latin-a a l'ha avù pi dë spantiament e a l'é stàita stampà an partìe, dont la prima ël 1540 a Basilea. Tutun con ës tratat-sì Alberti a l'ha anfluensà, da na mira teòrica, pa mach l'Arnassensa toscan-a (Leonardo da Vinci, Piero della Francesca), ma tut lòn ch'a l'é peui disse an sla pitura fin-a 'l dì d'ancheuj. Gestassion dl'euvra[modìfica | modifiché la sorgiss]Alberti a l'era 'n mèmber ëd na famija fiorentin-a esijà durant le lòte polìtiche dël Sécol XIV, e a l'ha avù la ciansa 'd torné a Fiorensa mach dël 1434, dapress la cort papal ch'a l'avìa sogiornàie pr'un longh perìod, dcò për pijé part al Consili ëd Frara-Fiorensa-Basilea ch'as rëscontrava an coj agn-lì. Belessì a l'é vzinàsse al travaj dij novatori fiorentin (Filippo Brunelleschi, Donatello, Masaccio), ch'a spartìa con lor l'antëress për l'umanism e për l'art clàssica. Alberti a l'é stàit ël prim ch'a l'ha scrivù na teorìa rangià për j'inovassion dë sto strop ëd mèistr ant j'art. Ël De pictura a l'é stàita la prima tratassion ëd na dissiplin-a d'art pa mach antendùa cme na técnica manoal, ma cme n'arserca anteletual e coltural, ch'a sarìa malfé figurésse fòra dlë strasordinari anvironament fiorentin e scrivùa da n'autor diferent d'Alberti, un grand dot umanista, ma dcò për prim artista, combin che sò travaj ant j'art figurative a l'é ancor da dimostré, oltra ij pòch flatant coment ëd Giorgio Vasari. Con ël De Pictura Alberti a mirava màssime 'd dé na nòrma e 'n rangiament al figurativism, dcò grassie a la geometrìa, e con ëd but maraman didàtich. Ël tratà a contnisìa donca n'anàlisi ëd tuta la técnica e la teorìa 'd pitura antlora cognossùa, con n'organisassion ch'a surpassava ij precedent manuaj medievaj e d'euvre 'me 'l Lìber dl'Art ëd Cennino Cennini ëd pòche desen-e anans. Contnì[modìfica | modifiché la sorgiss]Ël tratà a l'é fàit su da tre lìber:
Për fé sòn a-i era damanca 'd trové na mira la pi bon-a, e mach s'as vardava la pitura da la giusta distansa as cujìa la përfeta vision. Alberti a l'ha dëgordì cost meud ëd projeté le përspetive, an pensand a l'arpresentassion dël quàder com un tòch sessionà dla piràmid òtica, e 'l pont ëd mira lijà al pont ëd fuga, ch'as trovava an sl'orisont. Al pont ëd fuga a ponto tute le linie perpendicolar al pian dla pitura. Ant lë scond lìber a parla sla sirconscrission, la composission e an sl'arsèive 'j ciàir".
Ël ters lìber dël tratà a conten dle nòte generaj an sël mesté dl'artista e a l'é un dij moment quand ch'as pensa a l'artista com un dot complet. A venta noté ant ël tratà le sitassion ëd Vitruv ch'a podrìo dimostré d'antëress d'Alberti për l'architetura fin da j'agn 1530. |