Ernesto Schiaparelli

	Vos an lenga piemontèisa
	Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

Egitòlogh.
Ernesto Schiaparelli a l'é nassù ai Cep ëd Sota 'l 12 Luj 1856; sò pare Luis a l'era professor dë stòria antica a l'Università ëd Turin.

A l'é adotoràsse an litre, a l'ha peui soagnà sòj studi sota la guida dël grand egitòlogh Gaston Maspero a la École pratique des hautes études dla Sorbon-a 'd Paris.

A l'é stàit diretor dla Session Egissia dël Musé Archeològich nassional ëd Fiorensa dal 1881 al 1893. Dal 1894 a soa mòrt peui a l'ha dirigiù 'l Musé Egissi ëd Turin.

Dal 1902 a l'ha mostrà dcò da lìber docent. Dël 1903 a l'ha antamnà soe mission archeològiche ant l'Egit an furniend na quinzen-a 'd frutose assion dë sgav, dont për amportansa e fama as armarco: la dëscoverta dël 1904 dla tomba 'd Nefertari, sposa dël faraon Ramses II e un-a dj'argin-e pi podente dël Vej Egit, e considërà un-a dle tombe pi bele dla Val dj'Argin-e; la dëscoverta dël 1906 ant la necròpoj 'd Tèbes an Egit dl'avosà tomba dël regi architet Kha, përfeta e intata e con në sgnor fardel funerari, guernà con sò splendor al Musé Egissi 'd Turin.

Dël 1907 a l'é vnù Dzorantendent dj'Antichità 'd Piemont, Valdosta e Liguria. Dal 1910 al 1927 a l'é stàit professor d'egitologìa press l'Università ëd Turin.

A l'é stàit ëdcò pressident dla Comission archeològica italian-a an Egit. Vàire academie a l'han ciamàlo 'me sòcio, dzortut l'Accademia dei Lincei e l'Academia dle Siense ëd Turin.

Sòj antëress a l'ero nen mach ant ël camp dl'egitologìa: a l'é stàit fondator dl'Associassion nassional për la protession dij missionari italian. Grassie a sò antëress për l'emigrassion a son stàite creà l'Opera Bonomelli për la tua dj'ovrié italian migrà dëdlà dl'Atlàntich e an Leugn Orient. Soa filantropìa a l'é stàita dimostrà dcò quand, ël 30 Otóber 1920, Ernest S-ciaparej a l'ha fità tuta la propietà dël vej manié 'd soa sità 'd nassensa, e a l'ha peui destinàlo a la paròchia: sinch agn apress la paròchia a l'é passà a avèj pien-a propietà dël castel dij Cep ëd Sota, ai pe dj'Alp Bielèis.

Ël 18 Stèmber 1924 a l'é stàit nominà regi senator, e a l'ha giurà 'l 2 Dzèmber dl'istess ann. A l'é mancà a Turin ël 14 Fërvé 1928.

Publicassion

Migrassion dj'Antich Pòpoj dl'Asia Minor.
Ël Sust Simbòlich dle Piràmide Egissie.
La Chèina Oriental dl'Egit. Tipografia Licei, 1890
La Tomba Intata dl'Architet Kha ant la Necròpoj ëd Tèbes.
An sël Sens Arligios dj'Egissi. (1877)
Ël Lìber dij Funeraj dj'Antich Egissi. An 3 volum (1881-1890)
Antichità Egissie dël Musé Archeològich ëd Fiorensa. Tipografia Lincei, 1887
Regie Ipogèje ëd Tèbes. E. Leroux, 1889.
Inédita Tomba Egissia dla Dinastìa VI. Tipografìa Lincei, 1892.
Antichità Egissie dël Musé ëd Cortona. Tipografia Lincei, 1893.
Relassion an sij Travaj dla Mission Archeològica Italian-a an Egit dal 1903 al 1920 (1924)