Erythronium dens-canis
 |
Vos an lenga piemontèisa |
| Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì. |
Descrission[modìfica | modifiché la sorgiss]A l'é na pianta ch'a viv sempe, sensa peil, auta da 10 a 20 cm, sensa gamba. Ha l'ha mach doe feuje radicaj con ël picol, opòste, con tre o sinch nervadure; a son macià ëd verd ciair dzor un fond ross-brun scur, o al contrari a scond ëd la varietà. La fior a l'é sola, a pend, ëd color bianch, rosà o viòla con vaire tépaj sirà an su, ch'a lo fan smijé al ciclamin. Ambient[modìfica | modifiché la sorgiss]A chërs ant ij pra dij pòst freid arparà, ai bòrd dij bòsch ëd latifeuje; a-j pias ël sot-strà calcaros o silicos e un teren bastansa ùmid, da da 600 m fin a 1.500 m. Fioridura[modìfica | modifiché la sorgiss]Da mars a magg. Particolarità[modìfica | modifiché la sorgiss]As peul mangesse. An Orient a l'é coltivà për mangelo; jë siolòt a son motobin farinos e a conten-o àmid; da lor ij giaponèis a tiro fòra l'amid dont a preparo na pasta alimentar ciamà "vërmèt".
Arferiment bibliogràfich për chi a veul fé dj'arserche pì ancreuse[modìfica | modifiché la sorgiss]
|
