Francesca Fiorentina

	Vos an lenga piemontèisa
	Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

Scritris an lenga italian-a për masnà. Francesca Fiorentina a l'era nassùa dël 1881 e a l'é mòrta dël 1985.
A l'avìa publicà artìcoj curt e poesìe, firmà La mamma, an sël giornal për cit L'Innocenza. Con sò òm, Onorato Castellino, a l'é stàita diretris dl'arvista Cuor d'Oro, anté ch'as firmava dle vire con sò cognòm, d'àutre con ël cognòm da marià, e andoa a tnisìa ëdcò la rubrica ëd corëspondensa coj letor (La pagina dell'intimità) ch'a sot-signava Mammina. Pì tard, a l'ha ëdco travajà con lë stranòm Lidia Marini.

Euvre prinsipaj

Francesca Fiorentina a l'é autris ëd vàire lìber për masnà. Për la SEI a l'ha publicà còdes d'educassion (Il libro della cortesia, Belle maniere), conte (Così va il mondo), senëtte për fijëttin-e (In famiglia), comediòle (In salotto) e vàire d'àutri volum, dont Novelle bianche.
Con Paravia a l'ha publicà un lìber për le scòle elementar (Oggi teatro!), con monòlogh, diàlogh, poesìe, comediòle, operëtte.