Gerhard Rohlfs

Da Wikipedia.

Gerhard Rohlfs, nassù a Berlin ai 14 ëd luj dël 1892, a l'é stàit un lenghista alman dël Neuvsent. A l'é mòrt a Tubinga ai 12 dë stèmber dël 1986.

Biografìa[modìfica | modifiché la sorgiss]

Già da la laurea, con na tesi an sle parlà dl'Italia meridional, a l'ha svilupà ij sò anteress.

A l'ha mostrà filologìa romanza a j'università 'd Tubinga e 'd Mùnich.

A l'ha peui continuà a studié le lenghe dl'Italia meridional, dzortut cole dl'aira calabrèisa, dla Basilicà e cole salentin-e. A l'ha arconossù për prim l'ìsola lenghìstica gal-itàlica dla Basilicata, dont a l'ha publicà doi studi, dël 1931 e dël 1941.

Soa euvra pi gròssa, an tre volum, a l'é la "Gramàtica stòrica dla lenga italian-a e dij sò dialet", publicà dal 1949 al 1954.

Euvre[modìfica | modifiché la sorgiss]

Cheidun-e 'd soe euvre:

  • Grammatica storica della lingua italiana e dei suoi dialetti. Einaudi, Turin, 1966-69, 1970.
  • Studi e ricerche su lingua e dialetti d'Italia. Sansoni, Firense, 1972
  • Le gascon. Niemeyer, Tübingen, 1977, 3. éd., augm.
  • Panorama delle lingue neolatine. Narr, Tübingen, 1986
  • Von Rom zur Romania. Tübingen, Narr, 1984
  • Romanische Sprachgeographie. Beck, München, 1971
  • Sermo vulgaris Latinus. Niemeyer, Tübingen, 1969
  • Romanische Philologie: T. 1. Allgemeine Romanistik. Winter, Heidelberg, 1950
  • Romanische Philologie: T. 2. Italienische Philologie. Winter, Heidelberg, 1952