|
An Piemont, fin-a a la metà dël sécol ch'a fà 19, la sèira, dzurtut ant le frèide sèire d'invern, le famije as riunìo 'nsema ant le stale për le tradissionaj "vijà". La paròla "vijà" a ven dal latin vigilia ch'a veul dì "sté dësvij". A l'ero 'd seirà anté ch'as cantava, as contavo dë stòrie, as marcandava 'd bestiam, as fasìo dë pcit travaj; a-i era chi ch'a sonava e chi ch'a balava. La vijà a l'era 'n moment ëd dësvari ma 'dcò 'd travaj e dzurtut ëd trasmission dël savèj dla tradission. As riunìa ant na stala perché le stale a l'ero 'd leugh ëscaudà dal fià dle bestie e a-i era pa damanca dë stue. A l'era 'n moment d'agregassion sossial ëd pèis.
|
|
