Ël pioj e la purz

Da Wikipedia.
Vos an lenga piemontèisa
Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.


Ël pioj e la purz a l'é na canson grignòira. A l'é la version roerin-a dla canson Ël poj e la pùles.
A parla 'd costi doi amis, un pioj e na purz, che, pen-a partì për na festa (o për Roma), a treuvo sùbit na gròssa dificoltà: sauté 'n fossà. La purz ch'a l'è pì lesta a lo sàuta, ma 'l pioj a-i la fa nen e as fa mal. Alora la purz a va a ciamé prima 'l médich e peu, vist ch'a-i è pì nen da fé, ël prèive.
La sconda version a l'é cola ch'as treuva 'ns ël lìber Canti popolari del Piemonte 'd Costantino Nigra antitolà Pidocchio e pulce.

Test[modìfica | modifiché la sorgiss]

Ël pioj e la purz an festa veulo ‘ndé, garibà
ël pioj e la purz an festa veulo ‘ndé
garibà, cin cin, garibin, compari garibà
an festa veulo ‘ndé, an festa veulo ‘ndé.


E për andé an festa ‘n fossà i-i è da sauté...

La purz ch’a l’è pì lesta ‘l fossà s’a l’ha sautà...

Ël pioj ch’a l’è pi meusi andrinta l’è restà...

La purz a si rivòlta: òh ‘t ses-to fate mal...

Son rotme na gamba e desloame ‘n brass...

Mandà ciamé lo médich për felo mediché...

Ël médich l’ha bin dije che ‘l pioj va confessà...

Mandà ciamé lo prèive për felo mediché...

E ‘l prèive l’ha bin dije: òh disme ij tò pecà...

Mangià carn ‘d vene e saba vigilia di Natal...

Rusiaje la testa al prèive antòrn a la cirià...

E ‘l prèive a l’ha bin dije : va pur che ‘t ses danà...

La sconda version antitolà Ël poj e la pùles a l'é pì curta:[modìfica | modifiché la sorgiss]

Ël poj ansem la pùles a Roma veulo ‘ndé, garibé
Ël poj ansem la pùles a Roma veulo ‘ndé
cin cin garibin compare garibé
a Roma veulo ‘ndé,a Roma veulo ‘ndé.


Quand son a metà strada d'un foss l'han riscontrà...

La pùles stàita lesta ‘l fossà a l’ha sautà...

Ël poj ch’a l’era pùder 'nt ël mes a l'é cascà...

As s'è rompù le gambe la testa fracassà...

La pùles stàita lesta lo médich va a ciamé...

Lo médich fa consulta ël poj a l'é spacià...

La pùles stàita lesta lo prèivi va a ciamé...

Ël poj l'ha rusià ai prèivi, ai prèivi la cirià...

Mai pì 's podralo assòlvi ch'a l'è scomunicà...


Për chi ch'a veul fé arserche pì ancreuse[modìfica | modifiché la sorgiss]

E.Girardi, R.Giacomino (2005). Le melodie dei canti popolari del Piemonte di Costantino Nigra. Almèis: A cura dl'associassion Amici della cultura piemontese.