Ajmon II ëd Challant-Fén-is

	Vos an lenga piemontèisa
	Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

Fieul ëd Godifré ël senator e Beatris Fieschi, Ajmon a l'era nassù vers ël 1305. A-j suced a sò pare ant ël féod ëd Fén-is. A meuir dapress al 1387. Sò branch dla famija soèns a ven indicà coma Challant-Fén-is për conòsslo da col prinsipal, ch'a pòrta ël tìtol comital ëd Challant.

Ël podej polìtich

Ajmon II a l'ha motobin agrandì le richësse e l'anfluensa ëd la famija, mersì a soe aquisission, soe alianse, soe relassion polìtiche.

J'ufissi polìtich

A l'é stàit mèistr ëd palass e peui castlan ëd Lans (1332-1357); castlan ëd Morian-a, Vian-a, Chambéry, Tarantasia, Susa, Montmélian, Ivrèja, Bard, Sallanches e Castrusson (1331-1388). A l'é goernador d'Ivrèja (1349) e dël ducà d'Osta (1381), bàil dla Valsusa e dla Savòja (1353-1356), ambassador an Fransa (1355) e consijé ëd Medeo VI (1362) e Bòna ëd Borbon (1366, durant ël viage an orient ëd Medeo VI). Dël 1363 a l'é mèistr dij cont.

La diplomassìa e le guère

Ëd luj 1343 a pasia le ruse ch'a j'ero s-ciopà antra le comun-e ëd Siriè, Front e Favria e, an ost, cole antra Lans e Fian.
Dël 1349 a l'é esecutor testamentari ëd Margrita ëd Savòja, vidoa ëd Gioann, marchèis ëd Monfrà.
A partìssipa a j'Udiense generaj dla Val d'Osta dël 1351 e dël 1368.

D'otóber 1353 a compagna Medeo VI a l'avosà assedi dël castel ëd Gex e ambelelà a dirigg le min-e e j'angign ëd guèra.

Dël 1365, Ajmon a smon al vësco d'Ivrèja le litre dl'amperador Carl IV ch'a autorisavo ël vësco a fé le fonsion ëd vicari amperial për lòn ch'a-j tocava ai féod eclesiàstich.

Ij castej

A l'é antramentre che Ajmon a l'é vicari a Ivrèja che ël cont ëd Savòja a fa tiré su ël castel dle Quatr Tor.
Ajmon II a l'ha fàit arcostruì ij castej ëd Fén-is e ëd Le-z-Amaveulle, anviron dël 1350. An tra 'l 1354 e 'l 1357 a oten la giurisdission ëd Le-z-Amaveulle.

Ajmon a l'ha fàit sò testament ai 17 d'avril dël 1377.
A l'avìa marià Florin-a Provan-a dij cont ëd Leinì, dont a l'ha avù tërdes masnà. Le pì avosà a son ëstàite Antòni, cardinal; Gulielm, vësco ëd Losan-a; Bonifass I, ël marëssal; Medeo, sgnor ëd Le-z-Amaveulle.

Goernador e apress consijé ëd Medeo VII (1383), Ajmon II a arsèiv da chiel-sì ël Colié dla Nonsià (a l'é 'l sivalié ch'a fa sëddes).

Bibliografìa

Pedrini, Ennio (1965). Passeggiata tra i castelli (Val d'Aosta). Turin: Editoriale Pedrini.