Galinsoga parviflora
 |
Vos an lenga piemontèisa |
| Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì. |
  Galinsoga parviflora[modìfica | modifiché la sorgiss]Pianta erbosa anfestanta, àuta da 10 a 50 cm., anual, a passa la stagion bruta sota forma dë smens. Reis fassicolà, gamba drita, strià e motobin ramificà. Feuje butà an oposission, lanseolà e con picol. Fior compòste, bianche da fòra e giaun/grosson an drinta, fin-a a 4 mm. Ambient[modìfica | modifiché la sorgiss]A chërs (anfestanta) ant le colture dl'istà, dal livel dël mar fin a 1500 m. A fioriss an tuta la bela stagion. Distribussion[modìfica | modifiché la sorgiss]Pianta ch'a riva da l'América meridional, a viv an tuta Italia, an gavand quaich region ëd l'Adriàtich. Curiosità[modìfica | modifiché la sorgiss]La pianta a l'é dicà al médich spagneul Mariano Martinez de Galinsoga (1766-1797), sovrintendent ëd l'Òrt Botànich ëd Madrid. A Carmagnòla a l'é ciamà erba ëd Rola o erba ëd Felice, dal nòm ëd doi giardiné che a l'avìo portala, sensa vorèj, ant ij sò òrt, a j'inissi dël 1900. Sti giardiné a andasìo a vende ij povron al marcà dël Balon e, an tornand a ca, a portavo lë liam djë stalagi an sël carton, un cher con doe gran roe tirà da un caval. Ansema a lë liam a l'avìo portà a ca lë smens ëd la Parviflora. Arferiment bibliogràfich për chi a veul fé dj'arserche pì ancreuse[modìfica | modifiché la sorgiss]Galinsoga parviflora Cav., 1795 |
