Giaco ëd Challant

	Vos an lenga piemontèisa
	Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

A ardita da sò pare Medeo, fieul d'Ajmon ëd Challant-Fénis, la sgnorìa ëd Le-z-Amaveulle. A men-a con sucess na lòta gorëgna contra Catlin-a, fija ëd Fransesch ëd Challant, për la sucession al tìtol ëd cont (1442-1456). A meuir ij 14 ëd giugn dël 1459, ën lassand-je ël tìtol comital a sò fieul Luis ëd Challant, ch'a l'ha mach sinch agn e a resta sot a la tùa ëd soa mare.

Podèj polìtich

Scudié ëd Ludovich ëd Savòja (1434), capitani d'arme dël re 'd Fransa Luis XI, bàil dla Val d'Osta (1442-1444) e dël Faucigny (1445-1447), goernador ëd Vërsèj (1450), castlan ëd Chillon, consijé e ciambelan ducal. Antra soe sgnorìe feodaj a-i son: Entremont, Monthey, Cas-cion, Cluses, Châtel Argent, Ronch e Osta.

Ël complòt contra ij sipriòta

Dël 1451 Giaco a l'é barà via da soe fonsion për ess-se mës-ciasse al complòt contra ij sipriòta. Dël 1456 a l'é torna admetù a cort e antëgrà ant j'onor, e ij 26 d'otóber dël midem ann a l'ha andré ëdcò la contà ëd Challant e la sgnorìa ëd Cas-cion. A l'é nominà sivalié dla Nonsià (sivalié nùmer 49) dal duca Luis.

Bibliografìa

Pedrini, Ennio (1965). Passeggiata tra i castelli (Val d'Aosta). Turin: Editoriale Pedrini.