Grazia Deledda

	Vos an lenga piemontèisa
	Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

Scritris verista an lenga italian-a.
Grazia Deledda a l'era nassùa a Nùoro ël 27 dë stèmber dël 1871 an na famija bonstasenta e a l'é mòrta a Roma ël 15 d'agost dël 1936.

J'ùniche scòle ch'a l'ha frequentà 'd fasson regolar a son ëstàite j'elementar.
Pì tard a l'é dedicasse a la letura d'autor tanme Balzac, Byron, Hugo, Sue, Scott e Invernizio. An coj agn a l'ha componù ëdcò ëd poesìe, ma tòst a l'é consacrasse a la pròsa. Dël 1886 a l'ha publicà soa prima conta, ant un giornal ëd Nùoro; doi agn pì tard a l'ha ancaminà a colaboré a l'arvista Ultima moda, torna con dle conte.

Dël 1890 a l'é sò prim romanz, surtì an sl'Avvenire di Sardegna, antitolà Stella d'oriente e sot-signà Ilia di Sant'Ismael, lë stranòm ch'a l'ha dovrà për ij sò prim romanz. D'àutri scrit ëd cost perìod a son Nell'azzurro, Amore regale, Fior di Sardegna, La regina delle tenebre.

Chità për la prima vira Nùoro dël 1899, a l'é andàita a Càliari andoa a l'ha conossù ël fonsionari statal Palmiro Modesani e ij doi as son mariasse. L'ann apress la cobia a l'ha tramudà a Roma, andoa la scritis a l'ha seghità a vive an manera tranquila fin-a a soa mòrt.

La mej stason creativa ëd Grazia Deledda a l'é ancaminà dël 1900, con la publicassion d'Elias Portolu.
Dël 1926 a l'é stàita ansignìa dël Premi Nobel për la Literatura.

Euvre prinsipaj

Fior di Sardegna (1892)
Le vie del male (1892, romanz)
Racconti sardi (1895)
Anime oneste (1895, romanz)
Elias Portolu (1903)
Cenere (1904)
L'edera (1912)
Canne al vento (1913)
Marianna Sirca (1915)
La madre (1920)
La fuga in Egitto (1925)
Il sigillo d'amore (1926)
Colombe e sparvieri (romanz)
L'incendio nell'uliveto
Annalena Bilsini (romanz)
Il paese del vento (romanz)
La chiesa della solitudine (romanz)