Lin

Da Wikipedia.
Vos an lenga piemontèisa
Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

Vësco ëd Roma dal 65 anviron a lë 76, sucessor ëd . Nassù an Toscan-a, cheidun a dis a Voltèra. Sò pare as ciamava Ercolan.
Ëd chiel a-i son pòche notissie sigure. Lin a podrìa esse ël përsonage massionà ant ij salut dla sconda litra ëd Pàol a Timòteo, 4,21: At saluto Ubul, Pudent, Lin e Clàodia. Pòch precise a son le notissie ch'a lo vëddo predicator e vësco an Fransa, mandà da Pé.

Conforma al Liber pontificalis a l'avìa dàit la prescrission a le fomne d'intré an cesa con la testa coatà. Da la midema sorgiss i vnoma a savèj ch'a sarìa mòrt màrtir, ma gnanca ëd son a-i é la conferma.

Soa festa a l'é ai 23 dë stèmber e conforma ancor al Liber pontificalis a l'é stàit sotrà ai 24 dl'istess mèis.
A-j sucèd Cleto.