Vai al contenuto

Luigi Pietracqua

Da Wikipedia.
Vos an lenga piemontèisa
Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

Scritor an lenga piemontèisa e ëdcò an italian, conossù ëdcò con lë stranòm Fra Giocondo.

Luigi Pietracqua (an piemontèis Luis Pietraqua) a nass a Voghera ij 23 'd gené dël 1832; la famija a tramuda a Turin che chiel a l'era cit e ambelelì a meuir ij 28 d'otóber dël 1901.

A 14 agn a l'era già al travaj coma pròto al Pòpol, peui colaborator al midem giornal, al Fischietto e al Birichin. A l'é stàit neuv agn a la Gazzetta Piemontese, su propòsta ëd Casimiro Favale, fin-a al 1879. Anvers a la fin ëd col ann-lì, ël senator Luigi Guala a l'ha smonuje d'andé a Vërsèj, 'me diretor dël giornal liberal progressista La Sesia. Ës pòst Pietracqua a l'ha goernalo për ses agn, a ancaminé dal 1881.
Soa creatura periòdica a l'é stàita la Gasëta d' Gianduja, ch'a l'é surtìa prima doe vòte a la sman-a e peui tre dal 1866 al 1868.

A l'é arnomà për soe euvre teatraj e sò romanz, ch'a scriv ant un piemontèis ch'a conten soens vàire italianism.

Pietracqua a l'é 'd sicur në scritor che a fa nen part dla literatura granda, ma ch'a fa bin part ëd na literatura an piemontèis ch'a l'é nen - e nen meno sicurament - da pòch. An piemontèis a l'era adatasse a scrive (an prinsipi squasi come 'n dovèj vers la gent d'estrassion pì popolar, për podèj parle-je mej e pì dësgenà) 'd comedie rapresentà da Toselli e da soa companìa («Le sponde dël Po», «Sablin a bala», «Gigin a bala nen», «Un pòver parco», «La famija dël soldà»). A la stessa manera a l'ha scrivù an piemontèis ëd romanz en feuilletons che ant j'edission Viglongo a së stampo 'ncora ancheuj (mach chèich tìtoj: «Don Pipeta l'Asilé», «Lucio dla Venerìa», «La Còca dël Gamber»). E a l'ha 'dcò scrit - sempe an piemontèis - ëd bele canson popolar a la manera 'd Brofferio. Ant la Gasëta d' Gianduia Pietracqua a fa profession 'd patriotism, a làuda Vitòrio Emanuel II e a sosten la guèra contra l'Àustria quand che dël '66 as trata 'd gionté a l'Italia chèich tòch ch'a manco 'ncora. Moderà e patriòtich, as mostra sabaudista, gradualista, progressista e - gnanca a dilo - anticlerical. Le soe euvre a l'han giutà 'l Risorgiment a rivé al cheur e a la ment dla pì bassa gent, cola che magara a savìa nen lese, ma che ai sò spetacoj (coma a conta 'dcò Augusto Monti) a 'ndasìa për trové 'n pò 'd fiusa e 'd consolassion.

Euvre prinsipaj

[modìfica | modifiché la sorgiss]

J'euvre teatraj ch'as son goernasse ëd Luigi Pietracqua a son na sessanten-a, ma i soma da chiel-midem ch'a n'avìa scrivune pì che sent; vàire as son spërdusse përchè dovrà an sena an n'ùnica còpia.
Chèich tìtoj:

  • Le sponde dël Pò (drama romàntich, 1859)
  • La famija dël soldà (comedia an tre at, 1859)
  • Ël boletin (farsa, 1859)
  • Le sponde dla Dòra (1859)
  • Rispeta toa fomna
  • Giòrs ël sansuari
  • Gigin a bala nen
  • Tirie vërde
  • Ël beu 'd Natal
  • Sablin a bala, misteri d'un pruchè (comedia an quatr at, 1859)
  • La miseria
  • Un pòver paroco (1860)
  • Le grame lenghe (comedia an 3 at, 1862)
  • Ël cotel (drama an 4 at, 1871)
  • Question dël pan
  • Spatuss e débit (5 at)
  • Rispeta tò òm
  • La fia sola
  • Ernesta la mondin-a

Ëdcò ij romanz ëd Luigi Pietracqua a son motobin numeros. Chèich tìtoj:

  • Còs val-lo n'òm mòrt, publicà dzora la Gasëta d' Gianduja (1866)
  • Fisionomia 'd Piassa Castel trant'e singh ani fa. Pcita biografia 'd Don Pé, publicà dzora la Gasëta d' Gianduja (1867)
  • Don Pipeta l'asilé (la prima pontà a seurt an sla Gasëta d' Gianduja ai 15 ëd giugn 1867)
  • Lucio dla Veneria (1877)

Chèiche righe dl'euvra:
Ai temp 'd na vòlta a-i na sucedìa pro dle còse dròle tant e quant a peul sucedijne adess: la deferensa a stà an sòn, che anlora a-i esistìa gnun giornaj ch'a registrèisso di për di tuti ij fat pì rimarchevol, mentre adess a-i na esist fin-a tròpi, con licensa parland.

  • L'amor d'un baraba (1887)
  • La còca dël gamber (1891)
  • La sposa dl'ebanista (1891)
  • La bela panatera d' Pòrta Palass (1891)
  • Un cheur mòrt (1892)
  • I misteri 'd Vanchija (publicà an 89 pontà an sël Compare Bonom antra 'l 1893 e ël 1894)
  • La masnà ch'a piora (1897)
  • La bionda polaiera
  • L'ùltim dij Castelverd
  • La bomba 'd via Arsenal
  • Lorenss 'l suicida

Ant j'apendis dla Sesia Pietracqua a l'ha publicà vàire conte:

  • La piccola derelitta (quatr pontà, daj 16 ai 23 ëd gené 1881),
  • La bottiglia del latte (doe pontà, 11 e 13 ëd fërvé 1881),
  • Una sera in bettola (des pontà, daj 22 d'avril ai 15 ëd maj 1881),
  • La notte d'Ognissanti (neuv pontà, daj 17 ëd maj ai 5 ëd giugn 1881),
  • Una famiglia in rovina (dódes pontà, daj 27 dë stèmber ai 28 d'otóber 1881).

Luigi Pietracqua a l'avìa ëdcò provà come poeta. Ij tìtoj ëd chèiche soe poesìe:

  • Al bon sens

Chèich vers ëd la poesìa:
tut da lor son butasse an cadrega;
e, ciamandse ij tutor dla famija,
'd costa Italia l'han fàit na botega ...
Sapientìssim però për ... mangé
...

  • La sèira dij mòrt
  • Canson trista

Arferiment bibliogràfich për chi a veul fé dj'arserche pì ancreuse

[modìfica | modifiché la sorgiss]

Gianrenzo P. Clivio - Profilo di storia della letteratura in piemontese