Oreste Galin-a

	Vos an lenga piemontèisa
	Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

Poeta. Oreste Galin-a (Oreste Gallina a l'anàgrafe) a l'era nassù al Mango ël 24 ëd gené dël 1898. Da giovo a l'avìa frequentà l'academia militar a Parma andoa a l'ha anandia na longa e ancreusa amicissia con Pinin Pacòt. A l'era stàit peui përzoné durant la prima guèra mondial.

Con Pacòt e Vigin Fiochèt a l'é fondator ant ël 1927 dla prima serie d'Ij Brandé - Arvista 'd Poesìa Piemontèisa.
Ai 15 dë stèmber 1956, a l'é ansignì dla mudaja d'òr dla Ciambrea dij Deputà, për avèj vagna ël concors bandì daj Brandé pr'ij des agn da l'achit dla sconda serie.
A meuir la sèira dël 15 d'otóber dël 1985 a Aron-a, anté ch'a l'era stàit për tanti agn professor ëd litre e présside dla scòla media, an mantnend però n'anliura ancreusa con soa tèra ëd nàssita. A l'é sotrà al camposanto dël Mango d'Alba.

Përsonage prinsipal ëd vàire soe poesìe, për la pì part an langhèt, a l'é 'l paisan Pero.

Euvre

Freidolin-e (1926, an turinèis);
Tempesta (drama për ël teatro, 1929);
Canta, Pero (1936);
Pare e Fieul (1946);
Mia Tèra (1958);
Arie Langaròle (arcòlta antològica, 1971);
Cenere calda (1974).