Cesa ëd Nòstra Sgnora dël travaj

	Vos an lenga piemontèisa
	Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

La cesa ëd Nòstra Sgnora dël travaj a resta a Paris, an contrà Vercingetòris 59.
La cesa a l'é stàita batìa dël 1899 da Jules Astruc, su arcesta ëd l'abà Soulange-Bodin. Chiel-sì, motobin amplicà ant j'euvre sossiaj e ovriere, a vorìa eufre ai tanti travajeur dël cantié për l'esposission universal dël 1900 un leu ëd divossion andoa a podèisso sent-se a ca soa.

L'architet a l'ha profità dël dësmontage dël Palass ëd l'andustria dl'esposission universal dël 1855 për arcuperé ij materiaj - pere e struture metàliche - dont a l'avìa damanca. La fassada an pera dl'edifissi a stërma an efet la strutura metàlica dla cesa.
Ant la capela dij mòrt, La Mëssa dël soldà e Ël Sacrifissi, euvre ëd Lucien Simon dël 1920, a memòrio la contribussion dël mond ovrié durant la prima guèra mondial.

Dël 2002, la sità ëd Paris a l'ha restaurà la cesa e a l'ha fàit buté quatr tablò ch'a arpresento dij sant patron dël mond dël travaj: san Luch (mësté d'art), san Fransesch d'Assisi (creassion poética e ecologìa), sant Éloi (metalurgìa e orefisserìa) e san Fiacre (giardinage).

vista general
Ël porton
Ël cioché