Dumini Savio

	Vos an lenga piemontèisa
	Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

Dumini Savio a l'era nassù da na famija pòvra ëd campagnin e a l'era stàit batià ij 2 d'avril dël 1842 a Riva 'd Cher.
Dël novèmber 1843 soa famija a l'ha tramudà a Moriàud, anté che Dumini a l'ha ancaminà le scòle elementar. Dël 1849 a l'ha fàit soa prima comunion e ant ël 1853 la confirmassion.
Ij 29 d'otóber dël 1854 a l'é intrà a l'oratòri ëd Valdòch për fé 'l ginasi. A l'é restaje fin-a al 1^m ëd mars dël 1857, cand ch'a l'é rintrà a soa ca a Mondòni, su consèj ëd Don Bòsch, për via 'd soa salute ch'a l'era vastasse.
A l'é mòrt ij 9 ëd mars dël 1857.

L'agiografìa

Dël gené 1859, soagnà da Don Bòsch, a-i seurt la Vita del giovanetto Domenico Savio, ant la colan-a Letture Cattoliche, e dont àutre quatr edission a saran publicà fin-a al 1878. As trata 'd na biografìa scrivùa an basand-se ansime a le nòte che Don Bòsch a l'avìa pijà cand Dumini a l'era a l'oratòri e an sle testimonianse dij sò cambrada e ëd coj ch'a l'avìo conossulo. Cost libret a l'ha avù un bon sucess e a l'é surtì ëdcò an fransèis e castilian. Për ij 50 agn d'la mòrt dël fiolin, dël 1907 ël superior dij salesian, Michel Rua, a l'ha falo torna stampé e a n'ha spantiane la conossensa an tra ij vësco dël mond.

Dël 1914, Pio X a l'ha ciamà Dumini Savio ver model për la gioventura dij nòstri temp.
Pio XI a l'ha proclamalo veneràbil dël 1933. Dumini Savio a l'é stàit beatificà ai 5 ëd mars dël 1950 da Pio XII e canonisà, torna da Pio XII, ij 12 ëd giugn dël 1954.