Cesa ëd Santa Marìa dl'Amiraj
 |
Vos an lenga piemontèisa |
| Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì. |
 La cesa ëd Santa Marìa dl'Amiraj, ëdcò conossùa tanme cesa dla Martorana, a l'é na cesa ëd Palerm, fondà ant la prima mità dël sécol ch'a fa XII da Giòrs d'Antiòchia, amiraj ëd Rugé. L'edifissi dël di d'ancheuj a mostra n'aspet eclétich e a conten d'espression armarchèivoj dl'architetura norman-a e dj'element baròch giontà pì tard. La fassada, ëd ciàir ëstil baròch, a l'é dla sconda mità dël sécol ch'a fa XVI. Ël fiamengh cioché as alva su quatr pian anzolivà da le combinassion ëd le fnestre binele e dle cite colòne. Ëdcò l'anterior a l'é stàit rissistemà da dle restaurassion baròche. As artìcola an tre navà e a l'é armarchèivol pr'ij sò mosàich. An sla muraja ëd drita a-i é na veja pòrta e un mosàich ch'a arpresenta ël Crist ch'a ancoron-a Rugé II; ansima a cola dë snistra a-i é na Vèrgin dël rosari atribuìa al Sòp ëd Gangi e un mosàich ch'a arpresenta Giòrs d'Antiòchia ai pé dla Vèrgin. Ëdcò la cùpola, ël tamborn, le vòlte (con un Crist ch'a benediss e quatr arcàngej) e ij doi cit àbsid a son archincà con dij motiv fiamengh ëd soget religios realisà a mosàich. Ant ël còro dë dzora, dël sécol ch'a fa XVIII, a-i son vàire piture contemporanie ëd G. Borremans, ch'a l'ha ëdcò piturà ij fresch ëd la part mesan-a dl'edifissi. Ël presbiteri a armonta al sécol ch'a fa XVII, a l'é dzormontà da n'Assonsion ëd Vincens ëd Pavìa e a l'ha an sl'autar un pressios tabernàcol. |
