Cesare Vincobrio

	Artìcol prinsipal an lenga piemontèisa
	Version an parlà locaj: Astësan Bielèis Canavzan Langhèt Lissandrin Monfrin Noarèis Valsesian Valsusin
	Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì

Cesare Vincobrio a l'é lë stranòm ò mej l'anagrama dël nòm ëd l'avocat Severino Braccio, scritor an dialèt monfrin. A l'é nassù al Casal ai 21 ëd maj dël 1863 e ambelelà a l'é mòrt ai 18 ëd fërvé dël 1937.

Dël 1884 a l'era laureasse an drit a Turin. A l'é vnù avocat sivilista e për quarant'agn a l'ha dirigiù l'arvista La Giurisprudenza.
Dël 1902 a l'é stàit elegiù sìndich ëd Casal Monfrà, ufissi ch'a l'ha tnù fin-a al 1909. Dël 1909 a l'ha ancaminà la colaborassion con ël Risveglio, giornal dij liberaj dë snistra, anté ch'a scrivìa con lë stranòm ëd Van Loik.

Euvre prinsipaj

All'amica lontana (romanz an vers, 1922)
Sounett mounfrinn (poesìe, Casal 1925)
Quadrett e tipi mounfrinn (poesìe, Casal 1926)
Voce di popolo (romanz ambientà a Casal, 1936)