Cesare Vincobrio

	Artìcol prinsipal an lenga piemontèisa
	Version an parlà locaj: Astësan Bielèis Canavzan Langhèt Lissandrin Monfrin Noarèis Valsesian Valsusin
	Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì

Cesare Vincobrio a l'é lë stranòm ò mej l'anagrama dël nòm ëd l'avocat Severino Braccio, scritor an dialèt monfrin. A l'é nassù al Casal ai 21 ëd maj dël 1863 e ambelelà a l'é mòrt ai 18 ëd fërvé dël 1937.

Dël 1884 a l'era laureasse an drit a Turin. A l'é vnù avocat sivilista e për quarant'agn a l'ha dirigiù l'arvista La Giurisprudenza.
Dël 1902 a l'é stàit elegiù sìndich ëd Casal Monfrà, ufissi ch'a l'ha tnù fin-a al 1909. Dël 1909 a l'ha ancaminà la colaborassion con ël Risveglio, giornal dij liberaj dë snistra, anté ch'a scrivìa con lë stranòm ëd Van Loik.

Euvre prinsipaj[modìfica | modifiché la sorgiss]

All'amica lontana (romanz an vers, 1922)
Sounett mounfrinn (poesìe, Casal 1925)
Quadrett e tipi mounfrinn (poesìe, Casal 1926)
Voce di popolo (romanz ambientà a Casal, 1936)