Vai al contenuto

Sistema solar

Da Wikipedia.
Vos an lenga piemontèisa
Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.


Ël Sistema Solar[1] a l'é 'l sistema gravitassional dël Sol, fàit dal Sol e da j'oget ch'a j'òrbito dantorn, visadi eut pianeta[2] pì vàire d'àutri còrp sëcondari: le lun-e, ij pianeta nan, j'asteròid e le comëtte. A l'é formasse 4,6 miliard d'agn fa dal colass gravitassional ëd në stragròssa nìvola molecolar. La pì part dla massa dël sistema a l'é ant ël Sol e lòn ch'a-i resta a l'é an gran part an Gieuv. Ij quatr pianeta cit interior, Mercuri, Vénere, Tèra e Mart, ëdcò ciamà pianeta terestr a son fàit prinsipalman da ròch e metal. Ij quatr pianeta esterior, ciamà gigant gaseus, a son sostiansialman pì massiss che coj terestr. Ij doi pì gròss, Gieuv e Saturn, a son fàit për la pì part d'idrògen e elio; ij doi pianeta ancor pì esterior, Uran e Netun, a son fàit për la pì part da sostanse con àut pont ëd fusion (an comparassion con idrògen e elio) ciamà giasse, dont eva, amonìa e metan. An efet ij doi pianeta a son stranomà "gigant giassà". Tùit ij pianeta a l'han d'òrbite apopré sircolar ch'a resto pogià an s'un disch assé piat ciamà pian dl'eclìtica.

Ël Sistema Solar a conten ëdcò 'd region satìe ëd pcit oget. La sentura d'asteròid, ch'a sta fra Mart e Gieuv, a conten d'oget fàit ëd ròch e metal, 'me ij pianeta terestr. Oltra Netun a-i é la fassa ëd Kuiper e 'l disch ëspantià, ëd popolassion d'oget trans-netunian fàit për la pì part ëd giasse. Fra ste popolassion a-i son vàire oget assè gròss (da chèiche desen-e a vàire desen-e 'd milen-e) ch'a podrìo esse ariondasse grassie a soa pròpia gravitassion. Sti còrp a son ciamà pianeta nan. Ij pianeta nan identificà a ancludo j'asteròid Céres e j'oget trans-netunian Pluton e Éris. Oltra ste doe region a-i son d'àutre diferente popolassion ëd cit còrp, dont , sentàur e póer intersteilar ch'a viagio an manera lìbera fra le region. Dantorn ses dij pianeta, almanch tre dij pianeta nan e vàire d'àutri pcit còrp a òrbito 'd satélit naturaj ciamà dcò "lun-e" 'me la Lun-a dla Tèra. Minca pianeta esterior a l'é sircondà da d'anej planetari ëd póer e d'àutri oget pcit.

Tàula d'Andreas Cellarius ch'a mostra 'l sistema copernican, dal lìber Harmonia Macrocosmica (1661)

Ël vent solar, na corent ëd plasma dal Sol, a crea na vëssìa ant ël mojen intersteilar conossùa 'me eliosfera, ch'a së spantia oltra ij darié confin dël disch ëspantià. La nìvola d'Öpik-Oort, ch'as chërd esse la sorgiss dle comëtte 'd longh perìod, a podrìa esse a na distansa anviron mila vire oltra l'eliosfera. L'Eliopàusa a l'è 'l pont anté che la pression dël vent solar a l'é ugual a la pression contraria dal vent intersteilar. Ël Sistema Solar a resta davzin a la banda interior dël branch d'Orion dla Stra ëd San Giaco, ch'a conten apopré 200 milion dë stèile.

Dëscuverta e esplorassion

[modìfica | modifiché la sorgiss]

Për vàire milen-e d'agn l'umanità, con pòche ecession, a l'ha pà arconossù l'esistensa dël Sistema Solar. Le përson-e a chërdìo che la Tèra a fussa fërma ant ël sènter dl'univers e ch'a fussa diferenta da tuti j'oget divin o etéreo ch'a bogiavo për ël firmament. Contut che ël filòsof Aristarch ëd Samo a l'avìa già presentà na teorìa ch'a smonìa 'l còsm con ël Sol ant ël sènter, a l'é stàit Nicolaus Copèrnich ël prim a dësvlupé 'n sistema matemàtich eliosséntrich. Sòj successor dël sècol ch'a fa 17, Galileo Galilei, Johannes Kepler e Isaac Newton, a l'han dësvlupà 'n rasonament ëd fìsica ch'a l'ha mnà a l'acetassion gradual ëd l'idèja che la Tèra a bogia dantorn al Sol e che ij pianeta a son governà da le mideme lej fìsiche ch'a governo la Tèra. Ancor, l'anvension dël telescòpi a l'ha mnà a la dëscuverta 'd satélit e 'd pianeta pì leugn.

Pì 'd recent, j'ameliorassion dij telescòpi e l'usagi dj'astronav sensa echipagi a l'han rendù possìbil l'arserca 'n sj'àutri pianeta dij fenòmen geològich 'me ij mont e ij crater, e dij fenòmen stagionaj e meteorològich 'me le nìvole, le tempeste 'd sabia e le cape 'd giassa.

Ël component pì amportant dël Sistema Solar a l'é 'l Sol, na stèila G2 dla sequensa prinsipal ch'a conten ël 99,86 përsent dla massa arconossùa dël sistema e ch'a lo dòmina gravitassionalman. Ij quatr còrp orbitant pì gròss, ij gigant ëd gas, a constituisso 'l 99 përsent dla massa restanta, con Gieuv e Saturn che 'nsema a fan pì dl'80 përsent. La pì part dij gròss oget orbitant dantorn al Sol a l'é davzin al pian eclìtich, anté che a òrbita 'dcò la Tèra. Ij pianeta a son pì vzin a l'eclìtica, mentre le comëtte e la Fassa 'd Kuiper a son soens a angolassion pì gròsse da chiel. Tuti ij pianeta e vàire àutri oget a òrbito dantorn al Sol ant la midema diression anté che a vira 'l Sol (snistrors rispet a sò pòlo nòrd), ma a-i son dj'ecession, 'mè la comëtta ëd Halley.

La strutura general dle region dël Sistema Solar a consist ant ël Sol, quatr pianeta sentraj relativaman cit sircondà da na fassa d'asteròid ëd metaj e mineraj, quatr gigant ëd gas sircondà da la fassa esterior ëd Kuiper d'oget geilà. J'astrònom marlàit a divido ëd fasson informal sta strutura an region diferente. Ël Sistema Solar sentral a includ ij quatr pianeta terestr e la fassa d'asteròid prinsipal. Ël sistema solar periférich a l'é oltra j'asteròid e a includ ij quatr pianeta gigant ëd gas. Da cand ch'a l'é staita dëscoatà la fassa 'd Kuiper, j'oget dëdlà a son considerà na region diferenta ch'a consist ëd tuti j'oget dëdlà 'd Netun.

Prinsipaj oget dël Sistema Solar

J'eut pianeta dël sistema solar (*)
SOL
Pianeta intern 1. Mercuri
2. Véner j'asteròid Àten
3. Tèra Lun-a j'asteròid Apòl
4. Mart j'asteròid Àmor
Sëntura (prinsipal) ëd j'asteròid Céres, Vesta, Pàllas, Hygiea comëtte
Pianeta estern 5. Gieuv Io, Euròpa, Ganimé, Calist sentàur
asteròid trojan ëd Gieuv
6. Saturn Tétis, Dion, Rea, Titan, Giàpet
7. Uran Àriel, Ùmbriel, Titania, Óberon
8. Netun Triton
asteròid trojan ëd Netun
Oget trans-netunian Fassa 'd Kuiper Pluton, Makemake, Haumea, Caront, Quaòar, Òrch, 2002-MS4, Salacia
disch ëspantià Éris, 2007-OR10
j'oget dëscòst Sedna
Region estreme nìvola d'Hills (ipotisà)
nìvola d'Oort (ipotisà)

Le lej ëd Kepler an sël moviment planetari a descrivo j'òrbite dj'oget dantorn al Sol. Conforma a se lej, minca oget a viagia arlongh n'eliss con ël Sol a 'n feu. J'oget pì vzin al Sol (con ël semiass magior pì cit) a viagio pì vitman, përchè a son pì anfluensà da la gravità dël Sol. An sn'òrbita elìtica, la distansa dal Sol d'un corp a cambia durant sò ann. Ël pont pì davzin d'un còrp al Sol a l'é ciamà sò perielio, mentre sò pont ëd pì grand distansa as ciama sò afelio. J'òrbite dij pianeta a son apopré sircolar, ma vaire comëtte, asteròid e oget dla fassa ëd Kuiper a përcoro d'òrbite motobin elìtiche.

Contut ch'a-i son dabon ëd grande distanse ant ël Sistema Solar, vàire soe arpresentassion a mostro d'òrbite con la midema distansa fra lor. An efet, con poche ecession, pì 'n pianeta a l'é leugn dal Sol, pì a l'é larga la distansa fra chiel e l'òrbita precedenta. Për esempi, Véner a l'é apopré 0,33 unità astronòmiche (AU) pì leugna dal Sol che Mercuri, mentre Saturn a l'é 4,3 AU da Gieuv e Netun a sta a 10,5 AU da Uran. A son ëstàit fàit vàire tentativ për determiné na relassion fra ste distanse orbitaj (për esempi la lej ëd Titius-Bode), ma gnun-a teorìa a l'é stàita acetà.

Ël Sol, ch'a comprend apopré tuta la materia dël sistema solar, a l'é componù d'idrògen e elio al 98%. Gieuv e Saturn, ch'a comprendo apopré tuta la materia restanta, a l'han dj'atmosfere fàite sostansialman dij midem element al 99%. Ant ël Sistema Solar a esist un gradient ëd composission, creà da la càud e da la pression ëd radiassion dla lus. Coj oget pì vzin al Sol, ch'a son pì sot-ponù a la càud e a la pression dla lus, a son constituì da dj'element con àute temperadure 'd fusion. J'oget pì leugn dal Sol a son constituì dzortut da dij materiaj con temperadure 'd fusion pì basse. Ël confin ant ël Sistema Solar dëdlà dël qual ste sostanse volàtij a peulo condensé a l'é ciamà linia dla fiòca e a sta a apopré 4 AU dal Sol.

J'oget dël Sistema Solar sentral a son constituì dzortut ëd pera, nòm general për ij silicà, ël fer o ël nìchel, ch'a resto sòlid ant la pì part dle condission ant la nivolosa protopianetaria. Gieuv e Saturn a son componù prinsipalman daj gas, ël nòm astronòmich për ij materiaj con temperadura 'd fusion motobin bassa e àuta pression dël vapor, 'me l'idrògen molecolar, l'elio e 'l néon, ch'a son sempe ant la part gaseusa dla nivolosa. Ij giassà, 'me eva, metan, amonìa, solfur d'idrògen e diòssid ëd carbòni, a l'ha dle temperadure ëd fusion fin a chèiche senten-e 'd kelvin, mentre soa fas a dipend da la pression dl'ambient e da la temperadura. Costi-sì a peulo esse trovà 'me giassa, lìquid o gas ant vàire pòst dël Sistema Solar, mentre ant la nivolosa a son o ant la fas sòlida o gaseusa. Sostanse geilà a includo la pì part dj satélit dij pianeta gigant, parèj 'me ij midem Uran e Netun (ciamà pròpe për sòn "Gigant giassà") e vàire dj'àutri oget ch'a stan dré dl'òrbita 'd Netun. Amsema, as arferiss aj gas e aj giassà con ël nòm ëd volàtij.

A l'é formasse dal colass 'd na nìvola molecolar apoprè 4,5 miliard d'agn fa. An colassand, la nìvola a l'é vnùita viaman pi satìa. Peui a l'é butasse a viré an formand un disch ëspassial. Ant ës disch, la materia a l'é vnùita motobin satìa, an fasend nasse un sol primitiv.

Le partissele al sènter dël disch, an antrucand-se ëd fasson continua, a l'han fàit monté la temperadura. A son ëvnùite tant càude che ël cheur dël disch a l'ha ancaminà a emëtte dla lus e dël calor. A l'é an col moment ch'a l'é nàita na stèila. La temperadura dla stèila a l'ha provocà dle reassion nuclear.

La materia contnùa ant ël disch an rotassion a l'ha seghità a agreghesse a càusa dla gravità, formand dj'anej che peui a son ëdventà dij pianeta. As pensa ch'a podèisso essnie fin-a a tranta.
Vàire ëd costi pianeta as son antrucasse antra 'd lor, creand dij neuv pianeta pi grand, antant che d'àutri as son dësblasse. Chèich pianeta a l'han caturà d'oget pi cit ch'as son butasse a viresse an òrbita e a son ëdventà soe lun-e.

La lista sì-dapress a conten ij còrp dël Sistema Solar pi amportant o mej visìbij, ordinà për volum.

Sistema Solar
Sol
(stèila)
Gieuv
(pianeta)
Saturn
(pianeta)
Uran
(pianeta)
Netun
(pianeta)
Tèra
(pianeta)
Vénere
(pianeta)
Mart
(pianeta)
Ganìmed
(lun-a 'd Gieuv)
Titan
(lun-a 'd Saturn)
Mercuri
(pianeta)
Calist
(lun-a 'd Gieuv)
Io
(lun-a 'd Gieuv)
Lun-a
(lun-a dla Tèra)
Euròpa
(lun-a 'd Gieuv)
Triton
(lun-a 'd Netun)
Pluton
(pianeta nan)
Titania
(lun-a d'Uran)
Rea
(lun-a 'd Saturn)
Òberon
(lun-a d'Uran)
Giàpet
(lun-a 'd Saturn)
Umbriel
(lun-a d'Uran)
Ariel
(lun-a d'Uran)
Dion
(lun-a 'd Saturn)
Tètis
(lun-a 'd Saturn)
Céres
(pianeta nan)
Vesta
(asteròid)
Encélad
(lun-a 'd Saturn)
Miranda
(lun-a d'Uran)
Proté
(lun-a 'd Netun)
Mìmas
(lun-a 'd Saturn)
Iperion
(lun-a 'd Saturn)
Phoebe
(lun-a 'd Saturn)
Gian
(lun-a 'd Saturn)
Epimeté
(lun-a 'd Saturn)
  1. Scond l'UAI a së scriv Sistema Solar dagià ch'a l'é 'l nòm pròpi ëd n'ent celest. A l'é dcò giust e comun trové sistema solar scrivù 'me 'n nòm sostantiv comun.
  2. ant la stòria vàire oget a son stàit considerà 'd pianeta. Scond j'atuaj paràmeter decidù da l'UAI a i pianeta dël sistema solar a son eut.